آهن به عنوان یکی از عناصر مهم در تغذیه گیاهان به مقدار فراوان در خاک وجود دارد، متاسفانه به دلیل آهکی بودن بخش زیادی از خاکهای کشورمان قابلیت جذب آن بسیار محدود می باشد. زیرا محیطهای قلیایی سبب غیر فعال شدن و رسوب آهن می گردد. در حالت معمول، ریشه گیاهان با ترشح اسیدهای آلی باعث کاهش PH در محیط اطراف خود میگردند و به این ترتیب حلالیت ترکیبات آهن در اطراف ریشه افزایش می یابد. اما عواملی نظیر آبیاری سنگین، فشردگی و هر عامل دیگری که تهویه خاک را کاهش دهد و همچنین وجود مقدار زیاد یون بی کربنات در آب آبیاری جذب آهن را کاهش می دهد. آبیاری سبک با دفعات بیشتر – کاهش رفت و آمد ماشین آلات کشاورزی در زمین – اضافه کردن مواد آلی به خاک – مصرف گوگرد از جمله روش های جلوگیری از کمبود آهن در گیاه هستند.